Hella S. Haasse
Bescheiden maar onvervangbaar
Hella Haasse (foto: Roy Tee)
Wat maakt een nieuwe uitgave van Nederlandse Klassieken boeiend en belangrijk voor hedendaagse lezers? De ontwikkelingen in de taal van middeleeuws naar modern? Subtiele of juist opvallende verschillen tussen toen en nu wat betreft inspiratiebronnen, stijl, de betekenis en de keuze van woorden? Of de herkenbaarheid van algemeen-menselijke gevoelens en reacties ondanks de veranderingen in het denken.
Geconfronteerd met emotie en humor, satire, politiek, fantasie en bezinning in teksten uit zeven eeuwen, besef je hoe betrekkelijk het begrip ‘verleden tijd’ is. Taal blijkt een levend organisme, een rijk-vertakte boom van welke de woorden die wijzelf spreken en schrijven de uitlopers zijn.
‘Antiek’ wil dat zeggen: moeilijk?
‘Ouderwets’ staat dat gelijk aan: saai, oubollig, hoogdravend?
Geïnteresseerde lezers zullen hun aandacht beloond zien. Het is verrassend in ooit maar half gelezen, of weer vergeten, of alleen bij name gekende werken uit onze letterkunde, plotseling de individuele stemmen van de schrijvers en dichters te onderscheiden. Zij drukten in het Nederlands iets uit dat wezenlijk is voor het karakter van de Lage Landen. Maar ook hebben zij in hun tijd deel gehad aan de culturele stromingen van veel grotere reikwijdte. Tussen de klassieken van de Europese literatuur bekleden zij een bescheiden, maar onvervangbare plaats. Het is daarom een groot goed dat veel van ‘onze’ klassieken een plaats krijgen èn houden in de Deltareeks.